Nasze Rady

KIEDY JESTEŚ PIESZYM UCZESTNIKIEM RUCHU DROGOWEGO

1. Idąc chodnikiem pamiętaj, że obok jest jezdnia. Bądź uważny gdy idziesz poboczem lub  zmuszony jesteś iść krawędzią jezdni.
2. Zawsze przechodź przez jezdnię, kiedy widzisz ją dobrze na dużą odległość w lewo i prawo. Pamiętaj, w tym wypadku i ty jesteś widoczny.
3. Jeżeli w pobliżu jest przejście dla pieszych obowiązkowo z niego korzystaj.
4. Przechodzenie przez jezdnię rozpoczynaj zawsze z zatrzymania, dopiero po uważnym sprawdzeniu czy możesz to bezpiecznie zrobić. Pokaż się kierowcom, że pragniesz przejść przez jezdnię (podnieś rękę, wystaw nogę). Nigdy nie przebiegaj przez jezdnię nawet jak się bardzo spieszysz.
5. Staraj się być widocznym na drodze nawet w dzień, szczególnie w słotne, szare jesienne, zimowe dni. Wkładaj jasne ubranie, zaopatrz się w elementy światło-odblaskowe, fluoroscencyjne.

ŚRODOWISKO PRZEZNACZONE DO RUCHU PIESZYCH I POJAZDÓW
 
Miejscem przeznaczonym do ruchu pieszych i pojazdów, z którego może skorzystać każdy (zgodnie z jej przeznaczeniem) jest droga publiczna. Drogi dzielimy na twarde i gruntowe. Wśród rodzajów dróg występują takie, które posiadają szczególne uwarunkowania techniczne, specjalne oznakowania i zasady ruchu. Są to:
Autostrady – składają się z dwóch jezdni o przeciwnych pasach ruchu, na których nie może być jednopoziomowych skrzyżowań. Przeznaczone są tylko dla ruchu pojazdów samochodowych, mogą one jechać szybciej (do 140 km/h), ale też nie mogą z nich korzystać pojazdy samochodowe, których cechy konstrukcyjne nie pozwalają przekroczyć szybkości 40 km/h.
Drogi ekspresowe – jedno lub dwujezdniowe, na których wyjątkowo dopuszcza się występowanie jednopoziomowych skrzyżowań. Drogi te, także przeznaczone są tylko do ruchu pojazdów samochodowych. Tam też można jechać szybciej (do110 km/h).
Drogi w strefie zamieszkania – drogi te oznaczone są specjalnymi znakami drogowymi pionowymi początkującymi i kończącymi drogi strefy zamieszkania. W takich miejscach pieszy może korzystać z całej szerokości drogi, ma pierwszeństwo przed pojazdem, który nie może w tej strefie przekraczać prędkości 20 km/h, parkować może tylko w określonych znakami miejscach. Z takiej drogi może korzystać dziecko do lat 7, nawet bez opieki osoby dorosłej.
W miejscowościach (miastach, wsiach, osiedlach) drogami publicznymi są ulice.
W zależności od wielkości miejscowości, obszaru jaki zajmuje jej zabudowa. ulice mogą różnie wyglądać. Ulicą może być jezdnia, której krawędzie zostały wydzielone dla pieszych, rowerzystów,. Ulica może składać się z jednej lub dwu jezdni z umiejscowionymi obok nich chodnikami, przeznaczonymi dla pieszych, lub specjalnie  oznakowane znakami drogowymi - dla pieszych i rowerzystów. Obok jezdni i chodników w skład ulicy mogą, także specjalnie oznakowane i wydzielone  drogi dla rowerów. Jezdnie od chodników oddzielają krawężniki, często pasy zieleni. Ruch na jezdniach regulują znaki drogowe poziome i pionowe. Znaki poziome wyznaczają oś jezdni, dzielą ją na kierunki ruchu (może to być także pas zieleni), pasy ruchu, itp.
Charakterystyczną cechą ulic miejskich (na obszarach zabudowanych) są występujące często rożnego rodzaju skrzyżowania z dwoma i więcej ulicami,  drogą z pierwszeństwem przejazdu z drogą podporządkowaną, dróg równorzędnych, o ruchu okrężnym, jedno i więcej poziomowe. Ruch drogowy na tych skrzyżowaniach może być regulowany znakami drogowymi poziomymi i pionowymi, sygnalizacją świetlną, świetlno-dźwiękową. Może być także regulowany przez upoważnioną osobę np. policjanta. Kolejną to występowanie specjalnie wyznaczonych przejść dla pieszych, przejazdów dla rowerów, pojazdów szynowych. Przejścia, przejazdy te także są oznakowane. Przejścia dla pieszych mogą być umiejscowione bezpośrednio na poziomie jezdni, pod i nad jezdnią. Przejazdy dla pojazdów szynowych mogą posiadać dodatkowe zabezpieczenia w postaci zapór i półzapór.
 
Poza miejscowościami drogi publiczne zajmują pozycję dominująca w ogólnej sieci dróg. Ze względu na swoje funkcje w sieci drogowej drogi publiczne (poza autostradami, drogami szybkiego ruchu) dzielą się na drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne. Droga taka najczęściej składa się z dwukierunkowej jezdni i poboczy. Ruch drogowy na takich drogach regulują znaki drogowe pionowe a prędkość jaką mogą rozwinąć pojazdy nie może przekroczyć 90 km/h. Jezdnie przeznaczone dla ruchu pojazdów, często mają oznaczone osie jezdni a miejsca niebezpieczne znakami drogowymi pionowymi, poziomymi (np. znakami  ostrzegawczymi, liniami ciągłymi, tablicami ostrzegawczymi). Z jezdni mogą być wyznaczone pobocza do ruchu pieszych, rowerzystów i motorowerzystów. Może być i tak, że w składzie drogi obok jezdni będzie przebiegać droga dla pieszych i rowerzystów.
 
PODSTAWOWE ZASADY ZACHOWANIA SIĘ NA DRODZE BĘDĄC PIESZYM
 
W terenie zabudowanym:

• Poruszam się chodnikami.
• Chodnik to nie miejsce do zabawy, idąc zwracam uwagę na to co się dzieje wokół mnie, szczególnie gdy jestem w pobliżu jezdni.
• Chodzę prawą stroną chodnika, nie jestem przeszkodą dla innych pieszych.
• Przechodzę przez jezdnię w miejscach do tego wyznaczonych znakami drogowymi pionowymi, poziomymi, sygnalizacją świetlną lub świetlno-dźwiękową - przejściach dla pieszych podziemnych, naziemnych, nadziemnych;
• Mogę także przechodzić przez jezdnię poza przejściem dla pieszych:
  • gdy, do najbliższego przejścia jest dalej niż 100m., ale zawsze w takim miejscu, aby widzieć dokładnie jezdnię w lewo i w prawo;
  • na skrzyżowaniu, nawet gdy odległość do najbliższego przejścia jest mniejsza niż 100 m., ale pod warunkiem, że nie spowoduję zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów.
  • Zawsze zanim zacznę przechodzić na drugą stronę jezdni przez przejście dla pieszych naziemne lub poza nim jeżeli jego brak – muszę!
  • najpierw zatrzymać się przed krawędzią jezdni;
  • uważnie sprawdzić czy mogę bezpiecznie przejść, wykonuję to najpierw patrząc w lewo, następnie w prawo i jeszcze raz w lewo. Sprawdzam tak długo, dopóki nie upewnię się, że ani z lewej ani prawej strony nie nadjeżdża żaden pojazd (jeżeli jest to przejście dla pieszych z sygnalizacją świetlną, upewniam się czy pojazdy z lewej i prawej strony STOJĄ), dopiero będąc tego pewnym przechodzę na drugą stronę jezdni.

Przechodząc pamiętam o kontrolowaniu jezdni z lewej strony a następnie z prawej strony. Do przeciwległej krawędzi idę najkrótszą drogą, prostopadle do osi jezdni. Nie przebiegam.

Poza terenem zabudowanym:

• Poruszam się poboczem.
• Po jezdni mogę iść jeżeli tego pobocza nie ma lub czasowo nie można z niego korzystać, ale pod warunkiem:
  • zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi;
  • ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.
• Idę lewą stroną drogi – po poboczu lub jezdni tak, aby widzieć nadjeżdżające z przeciwka pojazdy.
• Jeżeli jest nas kilku idziemy gęsiego, jeden za drugim. Tylko na drodze o małym ruchu i to w warunkach dobrej widoczności, tylko dwóch pieszych może iść obok siebie.
• Pamiętam, że do 15 roku życia będąc pieszym na drodze, muszę posiadać na sobie elementy fluoroscencyjne, światło-odblaskowe poprawiające swoją widoczność. Dobrze by było, aby wszyscy piesi uczestnicy ruchu drogowego, także w ten sposób czynili się bardziej widocznymi.
• Jeżeli muszę przejść na drugą stronę drogi, czynię to zawsze od zatrzymania się i uważnego sprawdzenia czy mogę to bezpiecznie zrobić. Przechodzę zawsze w takim miejscu aby widzieć i móc kontrolować lewą i prawą stronę drogi.
• Nigdy przez jezdnię nie przebiegam, grozi to potknięciem się i upadkiem powodującym zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W strefie zamieszkania:
 
W strefie zamieszkania oznaczonej znakami drogowymi D-40, D-41, mam zawsze pierwszeństwo przed pojazdem i mogę korzystać z całej szerokości drogi ale i tam pamiętam
o bezpiecznym i kulturalnym  zachowaniu się. W zderzeniu z pojazdem pieszy zawsze przegrywa.