Standardy Ochrony Małoletnich w Małopolskim Ośrodku Ruchu Drogowego w Nowym Sączu

§1

Wprowadzenie.

Dobro i bezpieczeństwo małoletnich w Małopolskim Ośrodku Ruchu Drogowego w Nowym Sączu (dalej „MORD” lub „Ośrodek”) są priorytetem wszelkich działań podejmowanych przez pracowników na rzecz małoletnich. Pracownik MORD traktuje każdego małoletniego z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Realizując zadania - w szczególności egzaminacyjne i szkoleniowe - MORD działa w ramach obowiązującego prawa, obowiązujących w nim regulacji wewnętrznych oraz w ramach posiadanych kompetencji. MORD uznaje istotność prawnego i społecznego obowiązku zawiadamiania organów ścigania o każdym przypadku krzywdzenia, podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego i zobowiązuje się szkolić swoich pracowników, aby posiadali kompetencje do wywiązywania się z tego obowiązku.

§2

Definicje.

Na potrzeby tego dokumentu poniżej wymienionym terminom nadano następujące znaczenie:

  1. Standardy – Standardy Ochrony Małoletnich w Małopolskim Ośrodku Ruchu Drogowego w Nowym Sączu.
  2. MORD/Ośrodek – Małopolski Ośrodek Ruchu Drogowego w Nowym Sączu wraz z Oddziałem Terenowym w Nowym Targu.
  3. Dyrektor – osoba zarządzająca MORD w Nowym Sączu, która jest jego przedstawicielem na zewnątrz oraz przełożonym wszystkich pracowników Ośrodka.
  4. Małoletni – każda osoba, która nie ukończyła 18 roku życia.
  5. Opiekun małoletniego – przedstawiciel ustawowy małoletniego: rodzic albo opiekun; rodzic zastępczy; opiekun tymczasowy, opiekun faktyczny.
  6. Pracownik – każda osoba zatrudniona w MORD na podstawie stosunku pracy lub świadcząca pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej (np.: zlecenie, umowa o dzieło), a także stażysta, praktykant, wolontariusz itp.
  7. Pracownik pracujący z małoletnimi – każda osoba, której rzeczywiste obowiązki są związane z kontaktem lub opieką nad małoletnim.
  8. Koordynator – Koordynator ds. Ochrony Małoletnich wyznaczony przez Dyrektora MORD spośród pracowników, sprawujący nadzór nad prawidłowym stosowaniem w MORD Standardów Ochrony Małoletnich oraz ich aktualnością; odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra małoletniego, inicjowanie interwencji przed właściwymi organami lub instytucjami oraz prowadzenie Rejestru Interwencji.
  9. Karta Interwencji – dokument zawierający informacje, dotyczące ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

§ 3.

Krzywdzenie małoletniego.

  1. Każdy z pracowników i współpracowników powinien zapobiegać, a w przypadku zaistnienia reagować na każde formy krzywdzenia małoletniego.
  2. Wyróżnia się następujące, podstawowe formy krzywdzenia małoletniego:
    1. Przemoc fizyczna wobec małoletniego – jest to jednorazowe bądź powtarzające się działanie, bądź zaniechanie wskutek którego małoletni doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożony; krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za małoletniego, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa.
    2. Przemoc psychiczna wobec małoletniego - jest to długotrwała, niefizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy małoletnim a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której małoletni ufa; tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania; do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.in.:
      • niedostępność emocjonalną,
      • zaniedbywanie emocjonalne,
      • relację z małoletnim opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu,
      • niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności małoletniego,
      • niedostrzeganie granic psychicznych między małoletnim a osobą odpowiedzialną,
      • nieodpowiednią socjalizację, demoralizację,
      • sytuacje w których małoletni jest świadkiem przemocy.
    3. Przemoc seksualna wobec małoletniego (wykorzystywanie seksualne małoletniego) – jest to angażowanie małoletniego poprzez dorosłego lub innego małoletniego w aktywność seksualną; dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np.: ekshibicjonizm, molestowanie werbalne np.: prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku małoletniego, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania małoletniego, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – strategie nieseksualnego uwodzenia małoletniego z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie małoletniego, stosunek seksualny, zmuszanie małoletniego do dotykania ciała sprawcy); każda czynność seksualna podejmowana z małoletnim przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem.
    4. Zaniedbywanie małoletniego – jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb małoletniego; może przyjmować formę nierespektowania praw małoletniego, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju; do zaniedbywania małoletniego dochodzi w relacjach małoletniego z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.
    5. Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze, bullying) – przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy małoletni doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników; dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np.: za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Obejmuje m.in.:
      • przemoc werbalną (np.: przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie),
      • przemoc relacyjną (np.: wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż),
      • przemoc fizyczną (np.: pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie),
      • przemoc materialną (np.: kradzież, niszczenie przedmiotów),
      • wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika.

§ 4.

Przestępstwo na szkodę małoletniego.

  1. Każdy z pracowników i współpracowników powinien reagować w każdym przypadku, gdy posiada uzasadnione podejrzenie przygotowania, usiłowania lub dopuszczenia się do przestępstwa skierowanego na krzywdzenie małoletniego.
  2. Każdy z pracowników i współpracowników powinien mieć świadomość, że w sytuacjach, gdy łatwo jest uzyskać możliwość odosobnienia, może dojść do popełnienia przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Są to przykładowo:
    1. zgwałcenie (art. 197 Kodeksu karnego, dalej „k.k.”),
    2. wykorzystanie niepoczytalności i bezradności innej osoby przy popełnianiu czynu zabronionego, który to czyn polega na doprowadzeniu danej osoby do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności (art. 198 k.k.),
    3. nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie krytycznego położenia innej osoby, przy popełnianiu czynu zabronionego, który to czyn polega na doprowadzeniu tej osoby do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej albo do wykonania takiej czynności (art. 199 k.k.),
    4. obcowanie płciowe z małoletnim poniżej lat 15 lub dopuszczenie się wobec takiej osoby innej czynności seksualnej lub doprowadzenie jej do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania (art. 200 k.k.),
    5. „grooming” (uwiedzenie małoletniego za pomocą środków porozumiewania się na odległość - art. 200a k.k.),
    6. produkowanie, utrwalanie lub sprowadzanie, przechowywanie lub posiadanie albo rozpowszechnianie lub prezentowanie treści pornograficznych z udziałem małoletniego lub przy użyciu przetworzonego wizerunku małoletniego, uczestnictwo w prezentacji treści pornograficznych z udziałem małoletniego (art. 202 k.k.).

§ 5.

Zasady rekrutacji pracowników

  1. Przed zatrudnieniem lub skierowaniem danej osoby do pracy z małoletnimi Ośrodek ma obowiązek sprawdzenia informacji dotyczących karalności osoby. Ustalenia następują zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich. Dokumenty potwierdzające te informacje zostają włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku dołączone do umowy cywilnoprawnej.
  2. Ponadto osoba przyjęta na stanowisko związane z pracą z małoletnimi musi bezwzględnie podpisać oświadczenie o zapoznaniu się ze Standardami i zobowiązaniu do ich przestrzegania, które zostanie włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku dołączone do umowy cywilnoprawnej – załącznik nr 1.
  3. Brak zgody na podpisanie oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 uniemożliwia nawiązanie z ta osobą jakiegokolwiek stosunku prawnego (zawarcie umowy o pracę/ współpracy).

§ 6.

Zasady bezpiecznych relacji pracownik – małoletni.

  1. Do stosowania poniższych zasad, określonych w kolejnych paragrafach, zobowiązani są wszyscy pracownicy, a także inne osoby dorosłe, które mają kontakt z dziećmi na terenie Ośrodka, jeśli kontakt ten odbywa się za zgodą MORD.
  2. Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez pracowników mających kontakt z małoletnimi jest traktowanie małoletniego z szacunkiem i uwzględnianie jego godności i potrzeb.
  3. Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracowników i inne osoby dorosłe wobec małoletniego przemocy w jakiejkolwiek formie.
  4. Każdy pracownik pracujący z małoletnimi jest zobowiązany do utrzymywania profesjonalnej relacji z małoletnim i każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec małoletniego są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych małoletnich. Wszelkie działania względem małoletniego powinny być prowadzone w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.

§ 7.

Zasady komunikacji z małoletnim.

  1. Pracownik MORD w komunikacji z małoletnim:
    1. zachowuje cierpliwość i szacunek wobec małoletniego;
    2. uważnie słucha małoletniego i udziela mu odpowiedzi adekwatnych do jego wieku i danej sytuacji;
    3. szanuje prawo małoletniego do prywatności; jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić małoletniego, informuje go o tym najszybciej jak to możliwe;
    4. zapewnia małoletniego, że jeśli czuje się niekomfortowo z jakąś sytuacją lub potrzebuje pomocy, może o tym powiedzieć pracownikowi lub innej wskazanej osobie i uzyskać pomoc;
    5. traktuje małoletnich jednakowo, bez względu na jakiekolwiek cechy, w tym ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd;
    6. dba o bezpieczną przestrzeń wokół małoletnich;
    7. jeśli widzi małoletniego pozostawionego bez opieki, a sytuacja może wskazywać na zagrożenie jego bezpieczeństwa, podejmuje działania, aby odnaleźć rodzica/opiekuna;
    8. nie faworyzuje, nie zawstydza, nie upokarza, nie lekceważy i nie obraża małoletniego;
    9. nie krzyczy na małoletniego, a w sytuacji wynikającej z zagrożenia bezpieczeństwa reaguje w inny stanowczy i zdecydowany sposób;
    10. nie nawiązuje z małoletnim jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani nie składa mu nieodpowiednich propozycji;
    11. nie zachowuje się w obecności małoletnich w sposób niestosowny; obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec małoletniego relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby);
    12. nie angażuje małoletnich w aktywności uwłaczające lub obrażające je, ośmieszające, niewłaściwe, przekraczające granice intymności;
    13. nie utrwala wizerunku małoletniego (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych; dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków małoletnich, jeśli kierownictwo Ośrodka nie zostało o tym poinformowane , nie wyraziło na to zgody i nie uzyskało zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych małoletnich;
    14. nie ujawnia informacji wrażliwych dotyczących małoletniego (wizerunek małoletniego, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej) wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych małoletnich;
    15. nie nawiązuje kontaktu z małoletnim poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych), ani nie spotyka się z małoletnim poza miejscem pracy;
    16. nie proponuje małoletniemu alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji.

§ 8.

Kontakt fizyczny z małoletnimi

  1. Jakiekolwiek przemocowe działanie wobec małoletniego jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których kontakt z małoletnim może być stosowany i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby małoletniego w danym momencie, uwzględnia wiek małoletniego, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny.
  2. Pracownik zobowiązany jest:
    1. kierować się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję małoletniego, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny, zachowując świadomość, że nawet przy jego dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez małoletniego lub osoby trzecie;
    2. być zawsze przygotowanym na wyjaśnienie swoich działań.
  3. Pracownikowi zabrania się:
    1. bicia, szturchania, popychania oraz naruszania integralności fizycznej małoletniego w jakikolwiek sposób;
    2. dotykania małoletniego w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny;
    3. angażowanie się w takie sytuacje jak łaskotanie, udawanie walki z małoletnim, czy brutalne zabawy fizyczne.
  4. Kontakt fizyczny musi być zawsze jawny, nieukrywany, nie może się wiązać z jakąkolwiek gratyfikacją, ani wynikać z relacji władzy.
  5. Jeśli pracownik jest świadkiem jakiegokolwiek z opisanych w § 7 i 8 nieodpowiednich zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub małoletnich, zobowiązany jest poinformować o tym Dyrektora oraz Koordynatora, który następnie opisuje zdarzenie w Karcie Interwencji – załącznik nr 2.

§ 9.

Ujawnienie krzywdzenia.


Ujawnienie krzywdzenia może nastąpić w następujący sposób:

  1. małoletni ujawnił pracownikowi fakt krzywdzenia;
  2. pracownik zaobserwował krzywdzenie;
  3. małoletni ma na sobie ślady krzywdzenia (np.: zadrapania, zasinienia), a zapytane odpowiada niespójnie i/lub chaotycznie lub/i popada w zakłopotanie, bądź występują inne okoliczności mogące wskazywać na krzywdzenie.

§ 10.

Procedura interwencji w sytuacji ujawnienia okoliczności wskazujących na krzywdzenie małoletniego przez osobę dorosłą/innego małoletniego.

  1. Pracownik, który ma uzasadnione podejrzenie, że małoletni przebywający w Ośrodku jest lub został skrzywdzony, powinien niezwłocznie zawiadomić Dyrektora, który zawiadamia policję.
  2. W przypadku istniejącego bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa małoletniego, pracownik, który powziął uzasadnione podejrzenie skrzywdzenia małoletniego niezwłocznie zawiadamia policję, dzwoniąc pod numer 112 i opisując okoliczności zdarzenia.
  3. Należy dołożyć starań, aby utrudnić lub nawet uniemożliwić małoletniemu oraz osobie podejrzewanej o krzywdzenie małoletniego oddalenie się z terenu Ośrodka.
  4. Na zasadach określonych w art. 243 Kodeksu Postepowania Karnego można dokonać ujęcia obywatelskiego osoby podejrzewanej. W takiej sytuacji, do czasu przybycia policji, osoba zatrzymana pozostaje pod nadzorem pracowników ochrony lub innych pracowników, którzy mogą dokonać takich czynności bez narażenia swojego zdrowia lub życia. Zgodnie z art. 243 Kodeks postępowania karnego każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. Osobę ujętą należy niezwłocznie oddać w ręce policji.
  5. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo małoletniego. Małoletni, w miarę możliwości powinien przebywać pod opieką pracownika do czasu przyjazdu policji. O ile to możliwe, należy podjąć próbę wsparcia psychicznego małoletniego.
  6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że doszło do popełnienia przestępstwa skutkującego kontaktem małoletniego z materiałem biologicznym sprawcy, należy w miarę możliwości nie dopuścić, aby małoletni mył się oraz jadł/pił do czasu przyjazdu policji. Należy spokojnie i z szacunkiem wyjaśnić małoletniemu, dlaczego zastosowano wobec niego takie ograniczenia.
  7. Po przejęciu małoletniego przez policję należy zabezpieczyć materiał z monitoringu oraz inne istotne dowody (np.: dokumenty) dotyczące zdarzenia i przekazać je Koordynatorowi, który na wniosek służb przekaże ich kopię listem poleconym lub osobiście prokuratorowi lub policji.
  8. Po interwencji należy zgłosić zdarzenie Dyrektorowi oraz Koordynatorowi, który następnie opisuje je w Karcie Interwencji.

§ 11.

Procedura w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia małoletniego przez pracownika

  1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia małoletniego przez pracownika - osoba, która powzięła tę informację powinna niezwłocznie poinformować o tym fakcie Dyrektora i Koordynatora, który następnie opisuje je w Karcie Interwencji.
  2. Jeżeli bezpośrednio zagrożone jest życie lub zdrowie małoletniego, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane małoletniego (o ile to możliwe), miejsce pobytu małoletniego oraz opis okoliczności sprawy, a także powiadomić Dyrektora, który powiadamia opiekunów/rodziców małoletniego. § 10 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio. O zdarzeniu powiadamia się także Koordynatora, który następnie opisuje je w Karcie Interwencji.
  3. W  przypadku,  gdy  pracownik  dopuścił  się  wobec  małoletniego  innej  formy  krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, Koordynator, po powzięciu informacji, powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchując pracownika podejrzewanego o krzywdzenie oraz innych świadków zdarzenia.
  4. W sytuacji, gdy naruszenie dobra małoletniego jest znaczne, w szczególności, gdy doszło do naruszenia godności małoletniego, Koordynator powinien zarekomendować Dyrektorowi adekwatne działania personalne w stosunku do tego pracownika.
  5. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia nie jest bezpośrednio zatrudniona przez MORD, lecz przez podmiot trzeci (np.: outsourcing) wówczas należy zarekomendować zakaz jej wstępu na teren Ośrodka, a w razie potrzeby rozwiązać z podmiotem trzecim umowę.

§ 12.

Procedura w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia krzywdzenia małoletniego przez rodzica lub opiekuna

  1. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia małoletniego przez rodzica/opiekuna lub inną osobę dorosłą, pod której opieką małoletni przebywa na terenie obiektu, każdy pracownik będący świadkiem takiego krzywdzenia powinien na nie stanowczo zareagować.
  2. Jeżeli bezpośrednio zagrożone jest życie lub zdrowie małoletniego, osoba, która powzięła wiadomość na ten temat, powinna niezwłocznie powiadomić policję, dzwoniąc na numer alarmowy 112, podając dane własne, dane małoletniego (o ile to możliwe), miejsce pobytu małoletniego oraz opis okoliczności sprawy, a także powiadomić Dyrektora. § 10 ust. 3-7 stosuje się odpowiednio. Osoba, która powzięła wiadomość o zdarzeniu informuje także Koordynatora, który opisuje je w Karcie Interwencji.
  3. Jeżeli pracownik jest świadkiem przemocy fizycznej zastosowanej wobec małoletniego (klapsy, szarpanie, krzyk, inne wymienione w definicji przemocy fizycznej) powinien starać się przerwać krzywdzenie i zareagować.
  4. W sytuacji pozostawienia małoletniego poniżej 13 roku życia bez opieki, pracownik który powziął informacje o takim zdarzeniu, powinien powiadomić o tym fakcie Koordynatora, który podejmuje decyzje o dalszym powstępowaniu, w kontekście zapisów Kodeksu Karnego i Kodeksu Wykroczeń. W zależności od tego kontekstu Koordynator  podejmuje próbę odnalezienia rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą małoletni przebywa na terenie obiektu i wyjaśnia, że nie może on pozostawiać małoletniego bez opieki. W sytuacji, kiedy odnalezienie rodzica/opiekuna prawnego lub innej osoby dorosłej, z którą małoletni przebywa w obiekcie nie jest możliwe, lub rodzic/opiekun prawny/inna osoba dorosła nie chce lub/i nie jest zdolna przejąć opieki nad małoletnim, Koordynator informuje o tym Dyrektora, który zawiadamia o tym fakcie policję. W każdym przypadku należy zadbać o bezpieczeństwo małoletniego.

§ 13.

Zasady ochrony wizerunku małoletniego i danych osobowych małoletnich.

  1. MORD, uznając prawo małoletniego do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku małoletniego, zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych małoletnich zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
  2. Dane osobowe małoletniego podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady ( UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r Nr 119, str 1) i w innych obowiązujących w tym zakresie przepisów.
  3. Pracownicy mają obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarzają oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
  4. Dane osobowe małoletniego są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
  5. Upublicznienie wizerunku małoletniego utrwalonego w jakiejkolwiek formie wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego małoletniego.
  6. Jeśli przedstawiciele mediów lub dowolna inna osoba będą chcieli zarejestrować wydarzenie organizowane przez MORD lub opublikować zebrany materiał, muszą zgłosić taką prośbę wcześniej i uzyskać zgodę Dyrektora MORD. W takiej sytuacji pracownicy MORD upewniają się, że rodzice/opiekunowie prawni udzielili pisemnej zgody na rejestrowanie i upublicznianie wizerunku małoletnich pozostających pod ich opieką.
  7. Jeżeli wizerunek małoletniego stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenia, krajobraz, publiczna impreza zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie i upublicznianie wizerunku małoletniego nie jest wymagana.

§ 14.

Monitorowanie realizacji Standardów Ochrony Małoletnich.

  1. Realizacja Standardów Ochrony Małoletnich w MORD jest regularnie monitorowania, poddawana ewaluacji i, w przypadku stwierdzenia takiej konieczności, modyfikowana.
  2. MORD  prowadzi  edukację  swoich  pracowników  w  celu  wyposażenia ich w umiejętność rozpoznawania objawów/symptomów krzywdzenia małoletniego oraz umiejętność szybkiego i odpowiedniego reagowania na sytuacje krzywdzenia.
  3. Koordynator ds. Ochrony Małoletnich:
    1. regularnie monitoruje znajomość i przestrzeganie przez pracowników MORD przyjętych Standardów,
    2. sprawdza i ocenia skuteczność obowiązujących wytycznych i procedur,
    3. prowadzi Rejestr Interwencji i reaguje na naruszenia Standardów,
    4. proponuje zmiany w Standardach mające na celu skuteczną ochronę małoletnich przed krzywdzeniem,
    5. przeprowadza raz na 2 lata badanie – ankietę na temat stanu znajomości i przestrzegania Standardów oraz potrzeby wprowadzenia zmian w tych Standardach – załącznik nr 3,
    6. na podstawie badania ankiet, o których mowa w pkt e) Koordynator sporządza raport, który następnie przekazuje Dyrektorowi;
    7. w przypadku stwierdzenia w raporcie nieprawidłowości Dyrektor podejmuje decyzje co do wprowadzenia zmian do Standardów i powierza przygotowanie nowego tekstu Koordynatorowi;
    8. jeżeli na podstawie raportu zostanie ustalone, że stopień znajomości Standardów wśród pracowników MORD jest niewystarczający, Koordynator przeprowadzi szkolenie dla pracowników MORD.
  4. Przewiduje się różne formy szkolenia dla pracowników z zakresu objętego postanowieniami niniejszych Standardów według wyboru Koordynatora np. szkolenia wewnętrzne , zewnętrzne, e-learning, materiały edukacyjne dostępne dla pracowników, materiały edukacyjne dostępne bezpłatnie i wypracowane przez inne organizacje. Szkolenia w szczególności powinny mieć na celu poszerzenie umiejętności w zakresie rozpoznawania symptomów krzywdzenia małoletnich i czynników ryzyka.
  5. Nowozatrudniony pracownik, do którego zadań należy prowadzenie zajęć z małoletnimi powinien być przeszkolony przez Koordynatora w zakresie obowiązujących w Ośrodku Standardów oraz rozpoznawania symptomów krzywdzenia małoletnich i czynników ryzyka w jednej z form, o których mowa w ust. 3.